Rezerwat przyrody Żebracze to leśny rezerwat przyrody w Beskidzie Sądeckim, nad potokiem Szczawnik, na stoku Wielkiej Bukowej. Rezerwat ma za zadanie chronić buczynę karpacką, czyli las bukowy z domieszką przede wszystkim jodły, wiązu i jaworu.
Rezerwat „Żebracze” utworzony został w 1995 roku. Ma powierzchnię prawie 45 hektarów, a jego otulina ma aż 149 hektarów. Rezerwat znajduje się we wsi Szczawnik (nadleśnictwo Piwniczna). Zajmuje strome stoki bocznego, południowo zachodniego grzbietu Wielkiej Bukowej (1104 metry n.p.m.). Zachodnia granica rezerwatu przylega do drogi dostawczej prowadzącej ze Szczawnika do schroniska „Bacówka nad Wierchomlą”. Rezerwat położony jest na wysokości około 697-1010 metrów n.p.m.
Przyroda
Rezerwat chroni drzewostan bukowo-jodłowy. Wiele drzew ma ok. 150 lat. Jak w całych Beskidach, pojawia się tu tendencja wypierania jodły przez buka w paśmie regla dolnego. Największą powierzchnię zajmuje formacja żyznej buczyny karpackiej. W jej runie występuje objęta ochroną marzanka wonna i gajowiec żółty. W rezerwacie można spotkać też stanowiska narecznicy i wietlicy oraz innych paproci, np. zachyłki oszczepowatej i trójkątnej.
W miejscach mniej zasobnych w składniki pokarmowe (mniejszość rezerwatu) występuje drzewostan bukowy. Grzędy skalne porasta las jodłowy. W jego runie dominuje trzcinnik leśny. Zdecydowanie najmniejszą część rezerwatu zajmuje świerk pospolity z domieszką modrzewia europejskiego. W drzewostanie tym zupełnie nie występuje piętro runa, wyjątkowo spotykać w nim można borówkę czarną.
Wzdłuż potoków można spotkać rośliny, takie jak: lepiężnik biały, żywokost sercowaty i miesiącznica trwała, a w całym rezerwacie sporo roślin chronionych.
W porównaniu do silnie zdewastowanych i odmłodzonych lasów w okolicy ten las ten stanowi dobrze zachowany starodrzew dawnej puszczy karpackiej. Krajobrazowym walorem są liczne wychodnie skalne, jary źródliskowe i wąwozy.
Źródła:
– http://www.szczawnik.muszyna.pl/pl/10804/0/Rezerwat_Zebracze.html