Kopieniec Wielki i położona obok hala to jedne z mniej znanych, a bardzo malowniczych zakątków Tatr. Z niewysokiego, a bardzo wyeksponowanego szczytu Kopieńca Wielkiego rozciąga się piękna panorama na Zakopane i Tatry Wysokie. Bliskość miasta (Cyrhli) sprawie, że wycieczka w rejon Kopieńca to świetna propozycja krótki wypad w góry.
Szczyt
Kopieniec Wielki ma wysokość 1328 m n.p.m. i wznosi się w reglowej partii Tatr Zachodnich, między Doliną Olczyską a Dolinką Chłabowską. Od sąsiedniego Małego Kopieńca (1167 m) odzdziela go Przełęcz między Kopieńcami (1109 m). Kopieniec Wielki ma 2 wierzchołki znajdujące się w odległości ok. 200 m od siebie.
Góra zbudowana jest z wapieni i dolomitów. W przeszłości cały masyw wchodził w skład Hali Kopieniec i był wypasany aż po wierzchołek. Wypasanie owiec spowodowało ogromną erozję zadeptanych stoków. Po włączeniu obszaru do obszaru Tatrzańskiego Parku Narodowego zniesiono wypas na stokach góry i rozpoczęto regenerację zboczy. Dziś są już one w dużym stopniu zalesione, choć sam wierzchołek jest skalisty.
Przyroda
Na Kopieńcu Wielkim występuje ciekawa flora roślin wapieniolubnych. Stwierdzono tu występowanie goryczuszki lodnikowej – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach. Tutaj także na wysokości 1310 m można spotkać rzadkiego w Polsce storczyka dwulistnika muszego, co jest to najwyżej stanowiskiem tej rośliny w Polsce.
Hala Kopieniec
Hala Kopieniec to dawna hala pasterska u podnóża Kopieńca Wielkiego. Położona jest na wysokości 1250–1328 m n.p.m. Kiedyś łączna powierzchnia Hali Kopieniec i Olczyskiej wynosiła 71,22 ha, a same pastwiska stanowiły 10,0 ha. Polany były koszone. Tereny wypasowe stanowiły ich obrzeża, zbocza gór, halizny (wycięty las) i lasy serwitutowe. Halom przypisany był bowiem olbrzymi serwitut w otaczających je lasach, który wynosił aż 514,38 ha.
Wypas owiec w tym miejscu znacznie przekraczał to możliwości hal. Strome stoki Kopieńca Wielkiego stały się sztandarowym przykładem zniszczeń spowodowanych przez nadmierny wypas. Cały jego wapienny masyw zamienił się w wielkie szutrowisko pocięte setkami perci udeptanych przez owce. Po przejęciu terenu przez park narodowy zniesiono wypas i rekultywowano teren.
W 1981 przywrócono go ponownie, ale tylko na Polanie pod Kopieńcem. Jest to wypas kulturowy, który nie zagraża już przyrodzie.
Ciekawostki
– Na południowo-zachodnim stoku Wielkiego Kopieńca 11 sierpnia 1994 spadł wracający z akcji ratowniczej helikopter TOPR. W wyniku wypadku zginęło 2 jego pilotów i 2 ratowników. Nazwiska ofiar umieszczono na Symbolicznym Cmentarzu Ofiar Tatr pod Osterwą na Słowacji.
– Nazwa Kopieniec pojawia się w dokumentach już w 1632 r. Pierwszymi, którzy weszli na jego szczyt na nartach w zimie byli: Mieczysław Karłowicz i Mariusz Zaruski (1908).
– Ze szczytu roztacza się rozległy widok obejmujący całe niemal Tatry – od Hawrania aż po Osobitą. Szczególnie dobrze widać stąd obszar Doliny Suchej Wody.
– W gwarze podhalańskiej kopieńcem nazywa się górę o kształcie podobnym do kopca.
– W Tatrach jest jeszcze drugi, również reglowy szczyt o tej samej nazwie – Wielki Kopieniec w Dolinie Chochołowskiej.
Szlaki
Z Toporowej Cyrhli (Zakopane) przez Kopieniec Wielki i Dolinę Olczyską do Jaszczurówki. Na Polanie Kopieniec szlak rozgałęzia się; jedna nitka prowadzi przez szczyt Kopieńca, druga omija go prowadząc przez płaską Polanę Kopieniec. Przed wejściem do Doliny Olczyskiej obydwie nitki szlaku łączą się. Czas przejścia z Toporowej Cyrhli na wierzchołek Kopieńca to około 1 h. Dojście na Jaszczurówki zajmuje około 1:30 h.