Dolina Szklarki

Dolina Szklarki to jedna z dłuższych dolin na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Dnem płynie potok szklarka. Choć dolina jest częściowo zabudowana i cała przejezdna samochodem jej zbocza są bardzo atrakcyjnie turystycznie i prowadzą nimi liczne szlaki piesze i rowerowe.

Geografia

Dolina Szklarki ma około 9 kilometrów długości. Dolina ciągnie się od Jerzmanowic poprzez Szklary do Dubia. Tam łączy się z Doliną Racławki, a Szklarka uchodzi do Racławki. Zbocza są zalesione i pokryte licznymi skałkami wapiennymi i ostańcami wierzchowinowymi. Liczne ostańce znajdują się też na odkrytym terenie pól uprawnych (np. Ostańce Jerzmanowickie).

W dolinie wyróżnić można 2 części: górną w okolicy Jerzmanowic, która jest szeroka, bezleśna i w dużym stopniu zabudowana, oraz dolną, która przypomina głęboki, ciasny wąwóz i ma strome zalesione zbocza. Na wschodnim zboczu wąwozu nad wieżą kościoła wznosi się wysoko  skała Brodło. 

Przyroda

Na wschodnich zboczach doliny w 1989 roku utworzono rezerwat przyrody Dolina Szklarki chroniący zespoły leśne i murawy naskalne. W jego pobliżu pobliżu znajduje się źródło „Pióro” – wywierzysko krasowe o wydajności ok. 60 l/s. Rezerwat ma  powierzchnię 47,3 hektarów.

Na terenie rezerwatu znajdują się liczne, wystające z ziemi skałki wapienne. Jedna z nich przecięta jest bardzo oryginalną pionową szczeliną. W przełomie doliny znajduje się pomnik przyrody – skałka dolnokarbońskiego wapienia przecięta żyłą porfiru.

Szlaki

 Ze Szklar przez rezerwat na wschodni i potem zachodnie zbocze doliny.

 Z Doliny Będkowskiej przez Dolinę Szklarki do Jerzmanowic.

 Z Wierzchowia przez Dolinę Bolechowicką, Kobylańską, Będkowską, Szklarki, Racławki do Paczółtowic.

Ciekawostki

– U wylotu doliny w Dubiu istnieją stawy hodowlane, które założone zostały jeszcze w 1850 roku przez rodzinę Potockich. Obecnie hoduje się w nich pstrągi inne ryby łososiowate.